Een mooi deelnemersveld in deze tweede grote ronde van het jaar. Wie o wie heeft de beste
papieren voor de roze trui? Wat kan Jumbo-Visma in de Giro? En op welke renners moet je
nog meer letten? Kortom, wie wordt de opvolger van Richard Carapaz? We nemen je graag
mee in deze preview.
Jumbo-Visma mét Kruijswijk
Allereerst een blik op de Giro-selectie van Jumbo-Visma. Koen Bouwman, Tobias Foss, Chris
Harper, Steven Kruijswijk, Tony Martin, Christoph Pfingsten, Antwan Tolhoek en Jos van
Emden staan aan het vertrek op Sicilië. De absolute kopman is uiteraard de 33-jarige
Kruijswijk.
Kruijswijk heeft nog een appeltje te schillen met de Giro. In 2016 was hij op weg naar een
historische triomf. Die Nederlandse Giro met de Tourstart in een snikheet Apeldoorn. Alert
vanaf rit één, beresterk in de bergen. Dominant. Vol zelfvertrouwen. Het roze stond hem als
gegoten, strak om zijn brede schouders.
Op zijn fiets blijven zitten was de enige opdracht in die laatste drie etappes. De rossige
Nuenenaar had immers een comfortabele voorsprong van drie minuten. Niemand die ook
maar twijfelde aan de eerste Nederlandse zege in de Giro. Tot die ene sneeuwwand roet in
het eten gooide. Een klein stuurfoutje in de afdaling van de Colle dell'Agnello. Een
stuurfoutje met grote gevolgen.
De roze droom vervloog en de concurrentie rook bloed. Hij kukelde van het podium. Een
pijnlijk litteken, die hij zijn leven met zich mee zal dragen. De derde plaats in de Tour de
France van vorig jaar was een soort oeuvre award. Een prijs voor drie weken keihard
knokken. Maar ook het bewijs dat hij het nog kon.
Kruijswijk heeft nog steeds die roze droom, maar hoe hij ervoor staat ten opzichte van de
concurrentie weet hij zelf nog niet. Het worden zijn eerste kilometers in competitie sinds zijn
val in de Dauphiné. En een beetje aftasten en warm fietsen in Italië is er niet bij, met dat
zware uitgestippelde parcours.
In de selectie heeft hij een ideale mix van ervaring en jonge honden om zich heen. Mocht
een klassement te hoog gegrepen zijn, kunnen hijzelf, Tolhoek, Bouwman en het
debuterende duo Foss en Harper gaan jagen op ritzeges. Er zijn genoeg mogelijkheden. Het
zou toch wel de kroon op zijn carrière zijn als Kruijswijk een overwinning kan pakken. Zeges
zijn sowieso schaars. Hij rijdt altijd een kort klassement, maar zegevieren? Nee, daar moet
hij al ruim zes jaar op wachten.
Andere favorieten
Simon Yates
Simon Yates is misschien wel de grootste favoriet voor de eindzege van de Giro. Hij is
ervaringsdeskundige (Vuelta 2018), maar weet ook als geen ander hoe het is om een grote
ronde te domineren en op het laatste moment te verliezen (Giro 2018). Yates heeft een
sterke punch, is een geweldige klimmer en -niet onbelangrijk- in vorm. Hij schreef onlangs de
Tirreno-Adriatico op zijn naam.
Op alle terreinen heeft de Brit sterke ondersteuning. Sterke hardrijders op het vlakke en op
het glooiende parcours, maar ook in de bergen heeft hij met Jack Haig en Lucas Hamilton
twee sterke helpers. Beide jonge renners zullen hun eigen kansen aan de kant schuiven
zolang Yates hoog in het klassement staat. Yates heeft een sterk eindschot in de benen en
met die venijnige aankomsten kan dat een groot voordeel zijn.
Geraint Thomas
Geraint Thomas dan. De Tourwinnaar van 2018 was helemaal niet van plan om de Giro te
rijden, maar zijn team besloot anders. In de voorbereidende koersen werd INEOS helemaal
aan gort gereden door TJV en vooral de gevestigde kopmannen kwamen bij lange na niet aan
het gewenste niveau. Chris Froome ‘mocht’ naar de Vuelta, GT naar de Giro.
Thomas reed in Frankrijk ongeïnteresseerd rond, maar toen de Brit zich eenmaal had
neergelegd bij de beslissing van de ploeg, dacht hij ‘hé, misschien maak ik wel kans in Italië’.
In de Tirreno liet Thomas zich al goed zien met een tweede plaats. Vorige week was hij nog
dicht bij een bronzen plak op het WK Tijdrijden. Met de vorm zit het dus inmiddels wel goed.
En qua steun zit het ook wel snor. En het parcours is de klimmer/tijdrijder op het lijf
geschreven.
Op het vlakke heeft G hardrijders als Ben Swift én wereldkampioen tijdrijden Filippo Ganna
om zich heen. Met ook Dennis, Castroviejo, Geoghegan Hart en man-in-vorm Narvaez zit het
bergop ook wel snor. Niet een Tourwaardige INEOS-trein, maar we rijden dan ook in Italië.
Jakob Fuglsang en Aleksandr Vlasov (Astana)
Astana zet ook in op het klassement. Jakob Fuglsang, Aleksandr Vlasov en Miguel Angel
Lopez is een dodelijk trio. Lopez, onlangs nog ritwinnaar en zesde in de Tour, gaat volop
knechten zei hij. Fuglsang is net als vorig jaar uitstekend op dreef. Hij won de Ronde van
Lombardije en de Ruta del Sol en werd vijfde op zowel het WK als in de Strade Bianche. De
Tirreno was echter weer een tikkie teleurstellend.
Teleurstellend kun je ook zijn prestaties noemen in de grote rondes tot nu toe. Altijd is er
wel iets wat Fuglsang tegenkomt. Of het pech is of niet… Feit blijft dat drie weken oplettend
koersen iets anders is dan een rittenkoers van één week of een eendaagse wedstrijd. Zijn
ploeggenoot Vlasov debuteert juist in de Giro. Kan hij drie weken aan? That’s the question.
De 24-jarige Rus beleeft een geweldig 2020. Hij won dit jaar al de Mont Ventoux Challenge
en de Giro dell’Emilia, werd derde in de door Fuglsang gewonnen Ronde van Lombardije en
eindigde als vijfde in de Tirreno-Adriatico.
Beide mannen zijn kanshebbers voor het podium, maar ik denk dat Vlasov nog net
tekortkomt. Vlasov is wel de grootste kandidaat om de jongerentrui te winnen, als opvolger
van Superman Lopez.
Vincenzo Nibali
Vincenzo Nibali moet je nooit afschrijven. Zelfs niet als hij niet in grootse vorm is. Hij heeft
niet voor niets de naam De Haai van Messina. Nibali wil graag de derde keer de ronde in zijn
thuisland winnen. In 2013 en de befaamde Kruijswijk-Giro in 2016 stond hij op het hoogste
podium in respectievelijk Brescia en Turijn. De routinier weet hoe het is om drie weken
achterelkaar in vorm te zijn, maar ik verwacht dat Trek-Segafredo al snel zijn doelstellingen
bij zal stellen als Nibali niet piekt.
Met ex-bergkoning Ciccone, Brambilla, Bernard en Weening zijn er genoeg mannen die
aanvallend willen en kunnen koersen. Het kan zomaar een Sunweb-achtige rol gaan worden
voor Nibali en zijn kompanen. Maar misschien is het op dag drie al raak op de Etna voor De
Haai of Ciccone en dan krijg je vleugels van het roze tenue.
Rafal Majka
Rafal Majka wacht al drie jaar op een overwinning. In 2017 won de tweevoudig winnaar van
de bolletjestrui toen een etappe in de Vuelta. Sindsdien rijdt hij ereplaats na ereplaats. Zo
ook in de onlangs verreden Ronde van Polen (vierde) en Tirreno (derde). Majka weet hoe het
is om te presteren in de Giro. Hij werd al zevende (2013), zesde (2014), vijfde (2016) en
zesde (2019).
De Giro winnen is voor de Pool te hoog gegrepen, maar het podium is zeker mogelijk. In de
Vuelta van 2015 werd hij al derde. Ja, bij die ronde maakten we voor het eerst kennis met
Tom Dumoulin als ronderenner. Samen met zijn ploeggenoot bij BORA-hansgrohe Patrick
Konrad kan hij in de bergen hoge ogen gooien. BORA mikt zoals vaker op twee paarden,
want ook Peter Sagan is aanwezig in Italië. De sprinter maakt zijn debuut en na een voor
hem matige Tour wil hij absoluut wél prijzen pakken in de Giro.
Kelderman en Oomen
Wilco Kelderman en Sam Oomen zijn de troeven voor het klassement van Team Sunweb. De
Nederlanders werden beiden gepasseerd voor de Tour en misschien pakt dat ook wel goed
uit. Kelderman liet met zijn vierde plaats in de Tirreno zien dat er opnieuw rekening
gehouden moet worden met hem. Het eeuwige talent is inmiddels al 29. In zijn tien vorige
deelnames aan grote rondes eindigde hij viermaal in de top tien.
Bij Kelderman denk je vaak aan pech of blessures, maar daarmee doe je hem toch echt
tekort. In 2017 eindigde hij maar nét buiten het podium in de Vuelta. Maar het probleem bij
Kelderman is dat hij zelden wint. Ereplaatsen daarentegen rijgt hij aaneen. Het wordt zijn
laatste kunstje in het shirt van Sunweb, want vanaf volgend seizoen gaat hij voor BORA
koersen.
Over transfers gesproken. Sam Oomen is vanaf 2021 renner van Jumbo-Visma. De
goedlachse Tilburger is kanshebber voor de jongerentrui. In 2018 was hij in het spoor van
nummer 2 Dumoulin al dichtbij winst, maar had toen de pech dat Lopez en Carapaz beter
waren. Oomen komt terug na een vervelende blessure en in de Giro hoopt de Brabander zijn
oude vorm als rondetalent weer te vinden.
Outsiders
Naast de podiumkandidaten en andere favorieten hebben we nog een klein rijtje outsiders.
Almeida, Masnada en Knox
Namens Deceuninck-Quick Step zou Remco Evenepoel dit jaar zijn debuut maken in een
grote ronde. Met zijn indrukwekkende zeges na de coronabreak in de Ronde van Burgos en
de Ronde van Polen, was hij ondanks zijn jeugdige leeftijd dé te kloppen man geweest. Hij
viel echter hard in de Ronde van Lombardije en moest een streep door het restant van het
seizoen zetten.
De Belgische ploeg heeft met de afmelding van de Kannibaal van Schepdaal drie jonge ijzers
in het vuur in de zwaardere etappes. Joao Almeida, James Knox en Fausto Masnada kunnen
allen top tien rijden, maar zullen waarschijnlijk eerder voor ritzeges gaan. De eerste twee
mannen dingen ook mee voor de jongerentrui.
Almeida is een van de revelaties van 2020. Hij
reed sinds de coronabreak op het podium in de Giro dell’Emilia, de Ronde van Burgos en de
Coppi e Bartali. Ook bij de Portugees is het af te vragen of hij het drie weken achtereen vol
kan houden, maar hij kan klimmen, heeft een goede punch in zijn benen én kan tijdrijden.
Knox eindigde al bijna in de top tien in de Ronde van Spanje in 2019 (elfde). De Brit is
talentvol, maar weet nog niet wat winnen is op het hoogste niveau. Zijn nieuwe ploegmaat
Masnada weet wel hoe je moet zegevieren. De van CCC overgekomen Italiaan won in 2019
een bergetappe en was namens Androni meermaals smaakmaker. In zijn eigen land wordt hij
ook gezien als kanshebber voor de bergtrui.
Ulissi en Conti
UAE heeft een leuke selectie met Diego Ulissi, Valerio Conti en Brandon Mcnulty. Geen
kanshebbers voor de top vijf, maar wil je renners in je pool? Schrijf ze op, neem ze mee.
Ulissi won in het verleden al zes etappes in de Giro en heeft de smaak te pakken. Sinds de
hervatting won hij al de Ronde van Luxemburg en reed hij diverse mooie ereplaatsen in
Italiaanse koersen, zoals Gran Piemonte (2 e ) en Ronde van Lombardije (8 e ).
Conti droeg vorig jaar een aantal dagen de roze leiderstrui. Hij is geen topklimmer, maar is
wel een rasaanvaller. Hij is geen gevaar voor het klassement, dus kan hij samen met zijn
ploeggenoten naar hartenlust aanvallen. Op die manier mikken ze op een plaats tussen 10
en 15.
Zakarin en Valter
CCC heeft met Ilnur Zakarin en Attila Valter ook twee klimmers in de selectie. Vooral naar
Valter is het uitkijken geblazen. Het 22-jarige klimtalent uit Hongarije kan bij CCC vrijuit
koersen en gaan we veel zien. Zakarin gaat, als hij slim is, niet voor een klassement. Hij weet
wat winnen is in Italie, want hij won al twee etappes. In zijn beste dagen kan hij een kort
klassement rijden, maar hij komt beter tot zijn recht als hij een paar bergetappes uitkiest.
Tot slot nog wat leuke namen om op te letten: Hermann Pernsteiner (Bahrain), Jaakko
Hänninen (AG2R), Carl Frederik Hagen (Lotto Soudal), Ben O’Connor (NTT) en de ervaren
rotten Domenico Pozzovivo (NTT), Davide Villela (Movistar), Giovanni Visconti (Vini Zabu) en
Tanel Kangert (EF Pro Cycling).
Sprinters
Voor de sprints (heuvelop) staan er genoeg kleppers op de startlijst. Er zijn weinig échte
sprintkansen, maar daarentegen veel etappes voor de spurters met inhoud. Peter Sagan,
Arnaud Démare, Michael Matthews, Fernando Gaviria en Elia Viviani zijn de grootste namen.
Daarnaast willen ook Davide Ballerini, Alvaro Jose Hodeg, Simone Consonni, Andrea
Vendrame en Davide Cimolai zich laten zien.
Laten we hopen dat corona geen verder roet in het eten gaat gooien in de wielerwereld en
dat we gewoon kunnen gaan genieten van drie weken spannende koers in Italië. Wie staat er
op 25 oktober in de roze trui op het podium in Milaan? Het jaar van de zoete wraak? Molto
divertente oftewel veel plezier!
